Ο παραγωγός Άγγελος Σφακιανάκης, θαυμαστής του Γκολέ και γνώριμος του από το 1979, θυμάται σήμερα τα εξής: Τα προγράμματα του Μπάμπη ήταν επιμορφωτικά, δεν υπήρχε περίπτωση δηλαδή να πας να τον ακούσεις στα ίδια κάθε βράδυ, αφού σίγουρα θα έλεγε και 4 – 5 τελείως άγνωστα τραγούδια, δικές του ανακαλύψεις. Κι επειδή βαριόταν αφόρητα να επαναλαμβάνεται, όταν ο κόσμος του ζητούσε τη ”Γυφτοπούλα”, που επίσης είχε κάνει μεγάλη επιτυχία η Γλυκερία, εκείνος δεν του έκανε το χατήρι. Το 1992 μεσολάβησα για να γίνει ο δίσκος του, ”Το δέκα το καλό”, στη Lyra.
Έτοιμη παραγωγή, δική του. Τρία χρόνια μετά βάλαμε μπροστά το ”Παλιό μεράκι – Αφιέρωμα στον Σταύρο Τζουανάκο”. Μια μέρα ήρθε ο Μπάμπης για πρόβα και μού’φερε ένα κακόηχο παλιομπούζουκο. Δεν ενδιαφερόταν καθόλου για το τεχνικό σκέλος της δουλειάς του, την ψυχή του μόνο ήθελε να καταθέτει στο τραγούδι. Αναγκάστηκα και έφερα εγώ μπουζούκι, έχοντας χαραμίσει ένα ολόκληρο εξάωρο χωρίς να γίνει δουλειά. Μεγάλος καλλιτέχνης, πρωτοπόρος που έπαιξε πρώτος τραγούδια του Γούναρη και του Μαρούδα μαζί με τα αμιγώς ρεμπέτικα και που ακόμη κι η σχολή της Θεσσαλονίκης με τον Αγάθωνα στην αναβίωση του ρεμπέτικου σίγουρα τού χρωστάει πολλά…